Një miqësi e lindur nga shkrumbi i zjarrit

Open Homes tani është Airbnb.org

Programi Open Homes i Airbnb është bërë Airbnb.org, një organizatë jofitimprurëse 501(c)(3) krejtësisht e re. Faleminderit që na ndihmove të krijojmë komunitetin e Open Homes. Mezi po presim të bëhesh pjesë e këtij kapitulli të ri.

Mëngjesin e 8 nëntorit 2018, Melissa Johnson, tashmë më shumë se tetë muajshe shtatzënë, vazhdoi të qëndronte në krevat ndërsa fëmijët e saj bëheshin gati për shkollë. Ajo kujton burrin dhe vajzën e saj teksa bisedonin rreth qiellit që dukej portokalli dhe mendonin se mund të kishte rënë një zjarr në qytetin fqinj.

Gjysmë ore më vonë, telefonoi vajza e Melissa. "Ajo tha se shkolla u anulua. U ngrita dhe pashë qiellin, u trondita", thotë Melissa. "Ishte i kuq dhe portokalli dhe dukej si fundi i botës. Dhe pastaj pashë hirin rreth e rrotull."

Melissa dhe burri i saj, Trevor, kishin jetuar në Paradise, Kaliforni, për 14 vjet, por u zhvendosën në banesën e tyre një javë para zjarrit shkatërrues të shtetit të njohur si Camp Fire. Atë mëngjes, "diçka brenda meje më tha se duhej të bënim gati valixhet për të gjithë dhe të dilnim, vetëm për siguri, vetëm për t'u siguruar".

Tek "të gjithë" përfshihej jo vetëm Melissa, Trevor dhe dy fëmijët e tyre, por edhe babai i Trevor, dy qen danezë të mëdhenj, një qenush, një mace dhe një lepur. Ata u mblodhën në dy makina dhe Melissa nxitoi të merrte fëmijët e saj.

"Njerëzit ishin në panik dhe ngisnin si maniakë. Ishte absolutisht diçka që dukej si film. Nuk mendoje se do ta përjetoje këtë gjë në realitet dhe se do të përballeshe me diçka kaq të frikshme. Zjarr majtas, djathtas, para teje, pas teje. Në disa momente u ndjeva sikur po lëvizja drejt zjarrit dhe nuk e dija nëse po bëja zgjedhjet e duhura për rrugen që duhej të ndiqja. Kam qarë gjithë kohën."

Më në fund familja arriti në Chico, Kaliforni, ku mund të qëndronte te motra e Melissa, por ishte një apartament me një dhomë gjumi që priste katër familje së bashku. "Ishim gjithsej 15 persona dhe 18 ose 19 kafshë", thotë Melissa. "Nëna ime flinte në Durango, por gjithsesi apartamenti që ishte a s'ishte 45 metra katrorë, ishte i tejmbushur. Sidomos për mua që isha shtatzënë, ishte shumë e parehatshme. Kështu që e dija që duhej të mendonim për diçka tjetër".

Disa ditë pasi filloi zjarri në Camp, Cinde Dolphin ishte ulur në kishë, duke dëgjuar pastorin e saj të fliste për idenë e përfshirjes së plotë. "Ai po përshkruante se njeriu nuk duhet të jetë i tërhequr dhe t'i japë vlerë jetës duke vepruar me guxim", thotë Cinde, një sipërmarrëse në Sakramento, Kalifornia.

Cinde, një vullnetare e përjetshme, ishte tashmë e angazhuar me grupet e të rinjve të kishës, duke mentoruar një adoleshent në kujdestari dhe duke organizuar shtrimin e mëngjeseve për të pastrehët, midis projekteve të tjera. "Por ndërsa po dëgjoja fjalët, mendova, ‘Aty në fund të rrugës në Qarkun Butte, kemi një zjarr të tmerrshëm që po ndodh dhe unë nuk jam plotësisht e përfshirë’? Dërgimi i disa batanijeve dhe bluzave është gjest shumë i këndshëm, por si mund të ndihmoja aktivisht në rimëkëmbjen e tyre?"

Ajo kontaktoi departamentin lokal të zjarrfikësve dhe ata e drejtuan tek Open Homes. Cinde nuk kishte pritur kurrë vizitorë në Airbnb dhe ajo është qiradhënëse në banesën e saj në Sakramento, e cila përfshin gjithashtu një shtëpi miqsh me qira. Me lejen e pronarëve të saj, ajo e pastroi ambientin dhe e publikoi në faqen e ndihmës për katastrofat e Open Homes.

"Brenda një ore", thotë Cinde, ajo mori një mesazh nga Melissa. "Fjalia e parë që tha dhe që nuk do ta harroj kurrë ishte ‘Zoti të bekoftë’. Dhe pastaj [Melissa] vazhdoi të përshkruante familjen e saj: një djalë 11-vjeçar, bashkëshorti, vjehërri që ishte me aftësi të kufizuara. Ajo tha: ‘Jemi të dëshpëruar tani. Jemi një familje e vogël me disa qen. E dimë që mund të jetë problem, por nëse je dakord, do të donim të mund të qëndronim në ambientin tënd. Oh, edhe unë jam shtatzënë’. I gjithë kjo panoramë më goditi menjëherë në zemër. Nuk mund ta besoja se dikush mund të përgjigjej me një "jo" në këto kushte.

Cinde u përgjigj menjëherë dhe në më pak se 24 orë, Melissa dhe familja e saj mbërritën në Sakramento. Si pritëse për herë të parë, Cinde kujton se ka emocione të përziera. "Isha në ankth, sepse kurrë nuk i kisha ofruar banesën një të huaji. Para se të hapja derën, mendova, ‘Shpresoj se po bëj gjënë e duhur. Jam një grua beqare që jetoj në këtë banesë dhe ndoshta kjo nuk është gjëja e duhur për të bërë...’ Por kur hapa derën dhe pashë [Melissa], e kuptova në çast se po bëja absolutisht gjënë e duhur".

Melissa gjithashtu kujton se ndihej nervoze. "Nuk di se në çfarë situate do të gjendesh dhe duke ardhur nga një tronditje kaq e madhe tragjike, do ta kishim të vështirë të përballonim gjithçka", thotë ajo. "Por Cinde dhe buzëqeshja e saj thjesht ndriçuan gjithçka dhe na bënë të ndihemi rehat. Mund të thuash se ajo ishte një person shumë i ëmbël".

Cinde kishte bërë disa përgatitje për ta ndihmuar familjen të ndihej rehat, duke vendosur peshqirë të pastër, disa ngrohëse ambienti dhe çokollatë të nxehtë në shtëpinë e miqve. "Thjesht mendova paraprakisht se çfarë mund të jetë më e nevojshme kur zhvendosesh në një vend të ri dhe mendon: 'Çfarë të bëj tani?'"

Të dy gratë kishin dërguar mesazhe në lidhje me logjistikën, kështu që Melissa e dinte se çfarë të priste për sa i përket hapësirës. "Cinde na njoftoi se do të ishte pak ngushtë, por ajo nuk e kishte problem këtë gjë, për aq kohë sa as ne nuk e kishim problem. Dhe sigurisht, ne mund të përshtatemi me çdo gjë. Ishte një krevat me hapje shtesë, një banjë e vogël fantastike. Ishte shumë e lezetshme. Ndihej si një shtëpi larg shtëpisë."

Përmes Facebook, Cinde lajmëroi miqtë se kishte vizitorë që kishin humbur gjithçka në zjarrin "Camp Fire". Fqinjët gatuan darkën dhe miqtë sollën pelena, rroba dhe një kosh për fëmijën gjatë rrugës. "Miqtë e mi thjesht erdhën në ndihmë", thotë Cinde. "Mendoj se është më me ndikim nëse e njeh fiks familjen që po ndihmon. Njerëzit duan të dinë vetë se po prekin jetën e dikujt".

Megjithëse familja e Melissa qëndroi vetëm tre net para se të gjente një apartament për kohë më të gjatë, koha në listimin e Cinde i lejoi të pushonin dhe të planifikonin hapat e tyre të ardhshëm. "Mendova se do të qanin dhe do të ishin shumë të shqetësuar", thotë Cinde. "Por në fakt gjendja e tyre shpirtërore ishte: ‘Faleminderit. Do të ngrihemi përsëri në këmbë dhe jemi të lumtur që kemi një vend ku mund ta bëjmë këtë gjë’. [Kjo ishte] një mundësi për ta për të kthjelluar mendimet, për të kuptuar se nëse jeton ditë pas dite mund t'ia dalësh."

Sot, familja e Melissa jeton në një apartament në Carmichael, rreth 20 minuta nga Cinde. Foshnja Annette lindi pesë ditë pas lëvizjes së tyre dhe Cinde dhe Melissa komunikojnë shpesh me SMS, ndajnë të rejat dhe fotografitë e bebit.

Kohët e fundit, Melissa pati një ofertë pune nga Cinde për t'u marrë me edukimin rreth produkteve në biznesin e saj të vogël, ku ajo mund të punojë me kohë të pjesshme ndërsa kujdeset për fëmijën. Melissa thotë se Cinde "është një person i veçantë. Ajo la gjurmë në jetën time. Nuk do ta harroj kurrë mirësinë e saj dhe faktin që ajo thjesht është aty për ne. Ajo vazhdon të jetë aty për ne dhe na jep dorën në çdo kohë që na duhet."

Melissa dhe Trevor janë ende duke kuptuar se si dhe kur do të rindërtojnë në Paradise, por kthimi është padyshim qëllimi i tyre afatgjatë. "Nuk mund të them se përpara ndodhisë së zjarrit, shtëpia më dukej si sot", thotë Melissa. "Për mua, shtëpia është vendi ku ndodhet familja jote. Mund të bësh një shtëpi kudo".

Bashkoju një komuniteti në rritje që është gati të ofrojë mbështetje në periudha të vështira.

Informacioni në këtë artikull mund të ketë ndryshuar që nga publikimi.